Een tweetrapsmaking in een testament kan in bepaalde situaties voordelen bieden, zoals het beschermen van de nalatenschap voor kinderen of voorkomen dat via de kinderen je nalatenschap alsnog bij je ex-partner terecht komt. Echter, er zijn ook nadelen en aandachtspunten verbonden aan deze testamentaire constructie:
- Complexiteit: Een tweetrapsmaking is juridisch complexer dan een standaard testamentaire bepaling. Dit kan leiden tot onduidelijkheden of conflicten bij de afwikkeling van de nalatenschap.
- Administratieve last: De bezwaarde (de persoon die de nalatenschap of een deel ervan met beperkingen ontvangt) krijgt vaak de verplichting om een goede administratie bij te houden van de nalatenschap om te bepalen wat er uiteindelijk overblijft voor de tweede groep (verwachters) erfgenamen. Dit kan als belastend worden ervaren.
- Mogelijk fiscale gevolgen: Hoewel een tweetrapsmaking in bepaalde situaties fiscaal voordelig kan zijn, kan het in andere situaties leiden tot een hogere erfbelasting. Dit hangt af van de waarde van de nalatenschap en de verhoudingen tussen de erfgenamen.
- Minder vrijheid: De bezwaarde heeft door de tweetrapsmaking mogelijk minder vrijheid in de besteding of beheer van de nalatenschap, vooral als er beperkingen zijn gesteld om het belang van de tweede groep erfgenamen te beschermen.
- Risico op geschillen: Door de constructie en de bepalingen van de tweetrapsmaking kan er sneller een geschil ontstaan tussen de bezwaarde en de uiteindelijke erfgenamen (verwachters). Dit kan spanningen in een familie veroorzaken.
- Minder flexibiliteit bij wijzigende omstandigheden: Het leven kan onvoorspelbaar zijn. Als na het opstellen van het testament de omstandigheden veranderen (bijvoorbeeld door gewijzigde gezinsomstandigheden, financiële situaties of wetgeving), kan de tweetrapsmaking niet meer optimaal zijn. Regelmatige herziening van het testament is dan noodzakelijk.